No pain, no gain…..
We gaan deze toprope les leren vallen! Best spannend. Het is zo onnatuurlijk om je expres te laten vallen. Heel eerlijk gezegd maakte ik mij om deze les best wel wat zorgen. Ik (Marlies) moet wel Remco (en hij zit niet in de vedergewichtsklasse ;-)) opvangen tijdens zijn val. Dit is wel één van de redenen geweest om deze cursus te gaan doen.
Na een ronde klimmen om je gewrichten warm te maken, gaat het beginnen. Met de tuber als zekerapparaat betekend dat, dat ik een hoop zelf moet doen. Remco klimt omhoog tot halverwege en dan krijg ik nog even een korte instructie. En dan mag hij zich laten vallen. De zenuwen gieren mij door de keel……. en hop Remco naar beneden en ik (ja hoor) omhoog. Als reactie gaan ook mijn armen omhoog en dan gebeurt waar ik bang voor was.
Mijn velletje tussen duim en wijsvinger tussen de tuber. Het duurde even voor Remco het in de gaten had en hij weer zijn voeten op de steunen van de klimwand had. Cool als ik ben, heb ik verder geen kick gegeven en ben gelijk (nadat ik mijn vel bevrijdt had) gaan koelen beneden bij de balie. Top service verleend door Mountain Network.
Hierdoor is mijn hand niet blauwer geworden dan dit.
Weer terug bij het klimmen was het mijn beurt om naar boven te gaan en te ervaren hoe het is om te vallen. Als je dan daar boven staat en je krijgt het sein om je te laten vallen, moet er toch even wat in mijn hoofd omgezet worden. Vallen is en blijft tegennatuurlijk. Maar eerlijk is eerlijk, als je het dan doet dan is het best een toffe beleving. Het heeft zeker mijn gevoel van zekerheid versterkt.
Apparatuur
Er zijn naast de tuber nog meer zekerapparaten (niet alleen voor toprope). We hebben uitleg gekregen over halfautomaten als de grigri en en grigri plus. En jaaa, ik moest natuurlijk nog steeds een keertje Remco opvangen met een val. Deze keer met behulp van zekerapparaat grigri. Remco om hoog tot halverwege en daar ging het weer gebeuren. Ook voor Remco was het nu nog spannender. Gelukkig ging het nu goed (geen vel ergens tussen enzo). Ik ga nog steeds een halve meter tot een metertje de lucht in, maar gelukkig krijg ik mijzelf naar beneden. Met 1 been tegen de wand, kan ik rustig Remco naar beneden begeleiden. Fleur onze trainster heeft mij super begeleidt en na nog een paar keer oefenen, durf ik te zeggen dat ik Remco kan opvangen bij het toprope klimmen.
Ik (Remco) vond het laten vallen best heel spannend. Het naar achteren laten hangen als je bovenin bent is al tegennatuurlijk en nu moet ik mij dan ook nog echt laten vallen met mijn armen langs mijn lijf…. Dat is zeg maar niet echt mijn ding. Ik vond het wel fijn dat ik een paar keer achter elkaar het vallen kon oefenen. Het is en blijft een rare iets, maar het ging wel steeds makkelijker. Bij de tweede keer vallen dacht ik wel: ik hoop dat Marlies nu wel op tijd de vingers weg hebt van het apparaat.
Ik heb de eerste keer een mede cursist opgevangen (Marlies was zwaar gewond beneden). Doordat ik niet één been naar voren had gezet, kwamen ook mijn voetjes van de vloer en “zweefde” ik naar de muur. Mijn voeten kwamen zo’n 30 centimeter boven de vloer tegen de muur tot stilstand. Even weer mijn voetjes op de vloer en het naar beneden begeleiden van mijn mede cursist was easy. Nog een paar keer Marlies opgevangen bij haar val, maar ik ben niet meer met de voetjes van de vloer gekomen.
Zover onze tweede dag toprope klim cursus dag. Tot volgende week!
Voor de 1e cursusdag kijk je hier.