Klettersteig Monte Thysso

We zijn druk bezig met de voorbereidingen voor onze vakantie in Oostenrijk en (waarschijnlijk) Italië. Dat betekend dat Remco druk bezig is met het zoeken van klettersteig routes en ik ben druk (denk na ;-)) over alle dingen die wij mee kunnen/moeten nemen. De 4-dagen top-rope klimmen hebben we (helaas) niet af kunnen maken, dus nog even ergens oefenen is wel verstandig. Wel zijn we geslaagd in de aankoop van onze klimmaterialen bij “de Zwerfkei” in Woerden. Om onze nieuwe materialen te testen en te oefenen zijn wij bij het Landschaftspark Duisburg-Nord uitgekomen.

Het Landschaftspark Duisburg-Nord is een oud hoogovenscomplex, waarbij de meeste panden nu een recreatief doel hebben. Erg leuk om er eens rond te lopen (een paradijs voor fotografen). DAV Duisburg heeft op de muren van een aantal ertsbunkers klimroutes (een klettersteig) aangelegd. De via ferrata Monte Thysso. De klettersteig heeft een totale lengte van 530 meter met een hoogte van ongeveer 10 meter. Verschillende routes met verschillende moeilijkheidsgraden. De makkelijkste heeft een moeilijkheidsgraad van B/C. Wij hebben 2x de blauwe route (B/C) gedaan.

De eerste keer

Tja, daar sta je dan…………… Het hele jaar konden we de kick van het klettersteigen terughalen. Met de top-rope cursus klim je onder begeleiding en denk je “ach dat gaat ons wel lukken”. En ineens in zo’n wand toch overweldigend. We kijken elkaar aan, realiseren ons dat we beide best wel zenuwachtig zijn. Maar goed, die kick van klimmen is zo lekker. We gaan gewoon starten! Gelukkig staan er medewerkers van DAV Duisburg klaar om eventueel te helpen.

Euh ja, zo lang er nietjes (beugels) in de wand zitten gaat het allemaal wel. Maar ja, dan komt het stuk dat je bergschoen een een kleine uitsparing moet zetten, je andere voet zou er bij moeten kunnen (passen) en dan weer een stapje verder. Nou wij beiden vonden het reuze spannend. Maar goed A gezegd, dan ook B. En ja, weg terug is natuurlijk ook niet gemakkelijk. O kijk, zie die persoon voor ons eens gemakkelijk dat richeltje pakken, dat moeten wij toch ook kunnen! Hop, maar weer door. Remco voorop, ik af en toe een foto maken en achter Remco aan weer door.

Best wel wiebelig zo’n touwbrug……

Na een cafeïne shot, hebben we kort een wandeling over het terrein gemaakt. Onderstaand een korte impressie van het terrein.

En nog een keer

Ondanks dat we het erg spannend vonden, gaf het ook een enorme kick dat we het toch maar gedaan hadden. Ach en als we er dan toch nog zijn, laten we dan nog maar een tweede keer gaan. Nu nam Remco de heuptas en mocht hij foto’s en filmpjes maken (van mij).

We hebben de dag afgesloten met een wandeling over het terrein. Het is erg leuk hoe men tegenwoordig het terrein gebruikt. Je ziet een hoop fotografen rondlopen, het gebied leent zich hier uitstekend voor. In het donker wordt alles met kleuren aangelicht. Wij zijn nu niet zo lang gebleven, maar ik kon het niet laten om wat foto’s te maken. Het was een heerlijke dag en wij zullen hier zeker terug komen om het klettersteigen/via ferrata beter onder de knie te krijgen.

Ik wil iedereen bedanken voor het lezen van deze blog en tot de volgende keer.