Vandaag hebben we bedacht om de Stafflacher Wand te beklimmen. Deze wand ligt pal naast het plaatsje Sant Jodok am Brenner en valt onder de gemeente Vals. In de bergen aan de westzijde zie je wat hoger de Brennerpas liggen.
Na eerst een paar rondjes te hebben gereden op zoek naar de parkeerplaats hebben we deze eindelijk gevonden. We kleden ons even om, pakken het klimmateriaal in de rugzak en gaan op weg naar de wand. Je loopt daarbij een behoorlijk lang stuk parallel aan deze wand en hebt een mooi uitzicht op de te wandelen route. Aan de westzijde van het dorp verlaten we het wandelpad en klauteren in de richting van het startpunt van de Peter Kofler Klettersteig (link)
Start van de klim
Aangekomen bij de wand heb je pas een goed beeld hoe hoog, hoe breed maar vooral ook hoe stijl de wand is. We trekken onze klimspullen aan, drinken nog even wat en starten met de klim. Het begin is al gelijk pittig, het is een stukje C-niveau, op een gladde wand met een bovenaan gelijk een klein stukje overhang. Het kost Marlies (en mij ook deels) al bijna gelijk alle energie om er overheen te komen.
Ook de andere stukken op de wand vallen ons eigenlijk best wel tegen. Misschien was het toch niet de beste keuze om na een jaar niet geklommen te hebben gelijk op een warme dag deze pittige klim te gaan doen. Na zo’n drie kwartier in de klim hebben we beide de handen al vol met blaren zitten, zoveel touwwerk kwam er aan te pas.
We stoppen er mee
Na 1,5 uur bereiken we de eerste touwbrug. We zijn beide inmiddels al uitgeput en hebben geen kracht meer in de armen. We besluiten om hier via de Notausstieg de route te verlaten. Dit is echt de eerste keer in de 2 jaar dat wij klettersteigen dat we er eerder uit gaan. We klauteren via een smal en steil paadje naar de Normalweg die ons weer terug brengt in het dorp.
Na even wat gedronken te hebben in Gasthof “Das Lamm” pakken we weer de auto en reizen we terug naar Seefeld in Tirol. In het appartement eerst even lekker douchen en daarna naar de Seefelder Stube om even lekker een hapje Italiaans te gaan eten. We nemen eerst een lekker antipasta plankje en ik bestel een Penne Primaverde (met burrata) en Marlies een Spaghetti all’amatriciana. Na het eten wandelen we weer terug naar het appartement en duiken we het bed in na deze vermoeiende dag.
Foto’s volgen nog maar voor nu alvast wel een filmpje:
De topo van de “Peter Kofler Klettersteig – Stafflacher Wand” tour:
De wandel & klimroute:
Total climbing: 466 m